وب سرور چیست؟

تا به حال به اين مساله فكر كرده ايد كه وقتي آدرسي را در مرورگر خود مي نويسيد(IE,Firefox,Opera,Safari,Chrome,…) چه اتفاقاتي مي افتد كه منجر به نمايش يك سري متون و تصاوير مي شود (و يا گاهي اوقات ممكن است به دلايل خاصي به شما اجازه ي ديدن آن صفحات را ندهد).
زماني كه يك صفحهُ HTML درخواست مي شود :
· ابتدا اين تقاضا به يك كامپيوتري كه سرويس دهنده ي وب (WebServer) نام دارد ارسال مي شود . ( مهمتزين هدف هر سرويس دهنده ی وبی , سرويس دادن به صفحات html است . )
· سرويس دهنده ي وب تقاضايي كه از مرورگر آمده رامي خواند و سپس ،
· صفحه مربوطه رادرسرويس دهنده پيدامي كند .
· صفحه ي وب يافته شده را از طريق شبكه به مرورگر درخواست كننده مي فرستد.
 

در مورد صفحات ASP نيز روال كار به همين منوال است ، با اين تفاوت كه در مرحله ي سوم پس از اين كه سرويس دهنده ي وب ، صفحه ي وب را پيدا كرد (در صورتي كه پسوند asp داشته باشد) ابتدا قسمتهايي از صفحه كه حاوي كدهاي ASP‌ است را ترجمه كرده ، اجرا مي كند و كدهاي HTML ي را به عنوان خروجي اجراي كدهاي ASP توليد مي كند . سپس صفحه  HTML آماده شده را براي مرورگر مي فرستد . به همين دليل اگر شما در مرورگر خود View Source كنيد هيچ اثري از كد ASP مشاهده نخواهيد كرد .

خوب بنابراين , برای اين كه كار خود را برای يادگيری ASP شروع كنيم اول بايد يك سرويس دهنده ی وب مناسب انتخاب كرده و آن را روی سيستم خود نصب كنيم .
سرويس دهنده هايي كه ASP را پشتيباني مي كنند :
 
ما يكروسافت دو سرويس دهنده ی وب كه قابليت اجرای كدهای ASP را دارد معرفی نموده است :
· ( IIS ) سرويس دهندهُ اطلاعات اينترنت كه روی Win2000 , WinXP نصب می شود . اين برنامه همراه ويندوزهای ذكر شده ارائه شده است و با استفاده از يك Add Windows Component ساده می توانيد آن را روی سيستم خود نصب كنيد .

· يك محصول توليدي ديگري بنامChili ASP  كه می توانيد آن را از سايت Chilisoft   تهيه كنيد .
Chili ASP وقتي يكبارInstall شد شما را قادر ميسازد تا ASP را روي سرويس دهنده هاي ديگري كه روي ويندوز95/NT   اجرا مي شوند، اجراكنيد .بعلاوهChili ASP  بزودي براي سرويس دهنده هايUNIX  نيزقابل دستيابي خواهد بود.
 
· (PWS ) سرويس دهنده وب شخصي.
اين سرويس دهنده به عنوان يكی از سرويس پك های WinNT (WindowsNTOptionPack4) ارائه شده است و می توانيد آن را از آدرس http://www.microsoft.com/windows/ie/pws/default.htm?RLD=23 دانلود كنيد .
 بعد از اينكه PWS يا IIS را نصب كرديم، خواهيم ديد در درايوی كه ويندوز روی آن نصب است, دايركتوريInetpub  ايجاد شده است و دايركتوری های ديگری نيز تحت آن نصب شده است .كه عبارتند از :
IISSamples
homepage  : كه شامل مثالهايي ازصفحاتASP  مي باشد .
Scripts : اين زيردايركتوري خالي است كه يك مكان پيش فرض براي اسكريپتهايASP مي باشد كه ايجاد مي كنيم.
WebPub  : اين زيردايركتوري خالي است كه يك دايركتوري مجازي مخصوص است كه براي فايلهاي منتشر شده از طريق ويزاردPublish   است .
wwwroot كه ريشهُ مسير سايت وب شما مي باشد . كه خود شامل زير دايركتوريهاي زيادي است ، و مكاني است كه دايركتوريهاي فيزيكي سايت وب خود را بايد در آنجا ايجاد كنيد . براي قابل استفاده كردن سرويسهاي وب و اينكه مطمئن باشيم تمام صفحاتي كه ايجاد مي كنيم براي هر شخصي روي اينترنت يا شبكه محلي قابل دسترس است . بايد روي دكمه start button در پنجره PWS كليك كنيم . با اين كار سرويسهاي وب شروع به بالا آمدن مي كند و تمام صفحات اختصاصي را تحت پرونده يwwwroot  براي دنياي بيرون قابل دستيابي مي كند . با نوشتن يك برنامه ساده اين مساله برايتان روشن تر می شود .

باتوجه به شكل در می يابيم كه PWS ، در واقع به كامپيوتر مايك آدرس URL داده است كه اگر روی آن كليك كنيم ما را به HomePage خودمان خواهد برد و اين HomePage يك فايل با نام default.htm يا default.asp می باشد كه در دايركتوری ريشه وب يعنی c:\Inetpub\wwwroot   قرار دارد . بنابراين آدرس http://jet600 در مثال بالا معادل با آدرس فيزيكی d:\inetpub\wwwroot است .
همانطور كه احتمالا خودتان نيز متوجه شده ايد , نوشتن و تست كردن يك برنامه و يا سايت ASP نيازی به اتصال به اينترنت ندارد و شما می توانيد روی كامپيوتر خودتان نيز يك سرويس دهنده ی وب داشته باشيد و همزمان مرورگری را باز كنيد كه نقش سرويس گيرنده ی وب و يا درخواست دهنده ی صفحات را بازی می كند , و بدينوسيله برنامه ی خود را تست و اجرا كنيد . كافی است برنامه های ASP خود را نوشته (در فايلهايي با فرمت html و با پسوند asp) و آنها را در مرورگر خود ببينيد البته توجه داشته باشيد كه فايل ASP شما بايد در مسير ريشة وب (C:\Inetpub\wwwroot) قرار داشته باشد در غير اينصورت بايد مسير آن را برای سرويس دهنده وب خود بشناسانيد تا همه بتوانند با استفاده از URL به آن دسترسی داشته باشند.